Η Ευαγγελία Βασιλείου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κερατσίνι, σε μια οικογένεια που αγάπησε τη δουλειά και τη θάλασσα. Ελεύθερη, ανεξάρτητη, δημιουργική και αντισυμβατική ψυχή ανέκαθεν, αγαπά περισσότερο τα ρήματα "Είμαι" και "Γίνομαι", τα ουσιαστικά και λιγότερο τα επίθετα. Όταν έγινε μητέρα "είδε" τον κόσμο αλλιώς. Το 2018 δημιούργησε το IKIGAI έναν χώρο στο κέντρο της Αθήνας αφιερωμένο στο Reiki και την πνευματικότητα. Ονειρεύεται να το σκάσει από την πόλη και να ζήσει για πάντα στο κτήμα της στην Αργολίδα, δίπλα στη θάλασσα, μαζί με άλογα, γατιά, σκυλιά, πτηνά και πολλή... αγάπη! Πιστεύει πως παντού υπάρχει ομορφιά και καλοσύνη και μάχεται με πάθος για ό,τι πιστεύει και αγαπά. Φέτος θα κυκλοφορήσει το πρώτο της παιδικό βιβλίο.
-Ποια είναι η πρωινή σου ρουτίνα και πόσο σημαντική είναι για σένα;
Το ξεκίνημα κάθε μέρας είναι πολύ σημαντική στιγμή. Πολλές φορές καθορίζει και το πώς θα εξελιχθεί ολόκληρη η μέρα. Γι’ αυτό έχω διαμορφώσει τη δική μου πρωινή ρουτίνα έτσι ώστε να ξεκινάω την μέρα μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ανοίξω τα μάτια μου είναι… να συνεχίσω να ονειρεύομαι, αλλά με έναν συνειδητό τρόπο. Τι εννοώ: Μόλις ξυπνήσω, πριν σηκωθώ από το κρεβάτι, αφιερώνω λίγα λεπτά στο σχεδιασμό της μέρας μου. Οραματίζομαι πως θέλω να είναι, την φορτίζω με θετική ενέργεια, χρώματα και συναισθήματα όμορφα και φωτεινά, μένω και επιμένω στις λεπτομέρειες, στα πρόσωπα και σε ό,τι θεωρώ σημαντικό τη δεδομένη στιγμή, διατηρώντας την επίγνωση όμως ότι κι αν δεν πάνε τα πράγματα όπως τα επιθυμώ αυτό είναι εντάξει, είναι αποδεκτό και είναι μέσα στη ζωή.
Μόλις σηκωθώ, με περιμένουν ήδη τρεις ζωηρές ουρίτσες να τις ταΐσω, να τις καθαρίσω και να τις περιποιηθώ και είναι κάτι που κάνω μαζί με χάδια, γατοζουλήγματα, νιαρ-νιαρ και γουργουρητά. Μετά είναι η σειρά των αγοριών μου να σηκωθούν και να ετοιμαστούν για τη δική τους καθημερινότητα και όπως θα φαντάζεστε “χτυπάω εγερτήριο” αρκετές φορές. Κάπου ανάμεσα σε αυτά τα δύο, έχω φτιάξει τον καφέ μου και ίσως να βάλω μουσική να παίζει. Κι όταν όλοι είναι έτοιμοι και τακτοποιημένοι, είναι η ώρα που θα απολαύσω και το δικό μου πρωινό στο μπαλκόνι αν το επιτρέπει ο καιρός, για να ξεκινήσω κατόπιν τις δραστηριότητές μου.
-Πόσο σημαντική είναι για σένα η ψυχική σου υγεία και γιατί;
Η ψυχική υγεία είναι το άλφα και το ωμέγα για την ευζωία μας. Σώμα-Ψυχή-Νους είναι αλληλένδετα και χρειάζονται εξίσου τη φροντίδα μας για να είμαστε όντα ισορροπημένα, να ζούμε με αρμονία, να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις της ζωής, να προσπερνάμε τα προβλήματα και να ζούμε τα όνειρά μας. Κακά τα ψέματα, προβλήματα πάντα θα υπάρχουν, εμείς χρειάζεται να έχουμε αποθέματα δύναμης, θάρρους, αισιοδοξίας για να τα προσπεράσουμε. Αν η ψυχική μας κατάσταση δεν είναι ισορροπημένη, δεν μπορούμε να σκεφτούμε σωστά, αδυνατούμε να πάρουμε κατάλληλες αποφάσεις και όλο αυτό εν τέλει οδηγεί σε αδιέξοδα.
-Πώς φροντίζεις να ισορροπείς ψυχικά; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που σε βοηθά;
Η κουβέντα με ένα άτομο που μπορείς να νιώσεις άνετα και με εμπιστοσύνη να ανοίξεις την καρδιά σου και να πεις ό,τι σε απασχολεί είναι πραγματικά λυτρωτική, όταν οι ισορροπίες μέσα σου κλυδωνίζονται. Ευτυχώς, έχω την αδελφή μου και μια φίλη «κολλητή» να μιλάμε και να αλληλοστηριζόμαστε. Κάνουμε «ψυχοθεραπεία φιλενάδων» μεταξύ μας, αλλά και ενεργειακή θεραπεία.
Υπάρχει και κάτι ακόμη που με βοηθά, στο οποίο οφείλω πάρα πολλά. Είναι το Reiki, το οποίο γνώρισα πριν δέκα χρόνια περίπου και αφού είδα πόσο μου έχει αλλάξει τη ζωή, αποφάσισα να γίνω η ίδια πρακτικός και ύστερα δασκάλα ώστε να μπορέσω να δώσω αυτή τη γνώση και σε άλλους. Για όσους δεν γνωρίζουν να πω απλά πως το Reiki είναι μια μέθοδος ενεργειακής θεραπείας, ήπια, μη επεμβατική, πολύ απλή και αποτελεσματική, η οποία ευεργετεί σώμα, ψυχή και νου.
-Πιστεύεις ότι η ψυχική κι η σωματική υγεία συνδέονται με κάποιο τρόπο; Σου έχει συμβεί να παρατηρήσεις αλληλεπιδράσεις;
Αν θέλουμε να έχουμε την καλύτερη ζωή που μας αξίζει, χρειάζεται να υπάρχει ισορροπία στην υγεία Ψυχής και Σώματος. Δεν γίνεται αλλιώς. Όλοι το έχουμε ζήσει, όλοι το έχουμε παρατηρήσει πως όταν ψυχολογικά δεν είμαστε καλά, το σώμα μας ακολουθεί την πτώση. Αυτό το έχω δει πολλές φορές και στους ανθρώπους που έρχονται για συνεδρίες σε μένα. Μιλώντας από τη θέση της ενεργειακής θεραπεύτριας θέλω να πω ότι, η ασθένεια δημιουργείται πρώτα στην ψυχή, να το πούμε απλά για να μην μπλέκουμε με ορολογίες. Οι δικές μας σκέψεις και τα συναισθήματα ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό γι αυτό. Επειδή δεν το αντιλαμβανόμαστε, η ασθένεια εκδηλώνεται στο φυσικό μας σώμα για να μας ταρακουνήσει. Είναι ο τρόπος της ψυχής να εκπέμψει SOS. Ένα πολύ απλό παράδειγμα, και μιλάω από προσωπική εμπειρία, είναι οι κρίσεις πανικού. Αυτές εκδηλώνονται στο σώμα σαν να παθαίνεις έμφραγμα. Η κλινική εξέταση όμως δεν δείχνει παθολογικά αίτια κι εσύ αναρωτιέσαι τι σου συμβαίνει όταν λίγα λεπτά πριν πονούσες στο στήθος και δεν μπορούσες να αναπνεύσεις...
-Τι είναι αυτό που μπορεί να προκαλέσει στρες στην καθημερινότητά σου και πώς το αντιμετωπίζεις;
Υπάρχουν πολλές στρεσογόνες αιτίες, ειδικά στην εποχή του εγκλεισμού που ζούμε, μια κατάσταση που είναι ιδιαίτερη και πρωτόγνωρη για όλους μας και που από μόνη της είναι ένας σοβαρός παράγοντας στρες. Προσπαθώ να είμαι σε εγρήγορση, να “πιάνω” τα vibes και να μην αφήνω τον εαυτό μου να πλανάται. Όταν όμως παρασύρομαι, γιατί όπως όλοι είμαι άνθρωπος κι εγώ, έχω το Reiki. Απλά βάζω τα χέρια πάνω μου και ηρεμώ, έχω τον διαλογισμό για να μπορεί ο νους να ξεδιαλύνει την πλάνη, έχω τα ανθοϊάματα για ενδυνάμωση.
-Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου τρόποι χαλάρωσης;
Πέρα από τους συνηθισμένους (ειδική μουσική, διαλογισμός), θα σου πω το εξής και νομίζω θα με καταλάβεις και εσύ αλλά και όσοι ζουν με γάτες ή και με σκυλάκια καθώς κι αυτά κάπως έτσι συμπεριφέρονται. Χαλαρώνω απόλυτα και είναι τέλειο πραγματικά όταν κάποιες στιγμές έρχεται ο γάτος μου στην αγκαλιά μου και κουρνιάζει ζητώντας χάδια. Το λατρεύω αυτό όταν συμβαίνει και μπορώ να κάθομαι με τις ώρες μαζί του σε αυτή την ζεν κατάσταση. Είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι οι γάτες είναι αντιστρεσογόνος καταλύτης.
-Μικρές πολυτέλειες που προσφέρεις καθημερινά στον εαυτό σου.
Αν δεχτούμε ότι με τον όρο «πολυτέλεια» εννοούμε «παρέχω στον εαυτό μου αυτό που πραγματικά επιθυμεί» τότε μπορώ να πω πως τον φροντίζω όσο καλύτερα μπορώ. Υπό κανονικές συνθήκες, καθημερινά μπορώ να προσφέρω στο σώμα μου μια ολιγόλεπτη περιποίηση, στην ψυχή μου μια πράξη που θα την αγαλλιάσει και στο πνεύμα μου σίγουρα μια μικρή έστω επαφή με ένα βιβλίο. Είναι δεδομένη βέβαια η καθημερινή μου επαφή με το Reiki και η φροντίδα του εαυτού μου με αυτό. Δεδομένων των συνθηκών λόγω covid και περιορισμού εργασίας και κυκλοφορίας, μπορώ να του προσφέρω και κάτι παραπάνω, π.χ. πολύτιμο ύπνο παραπάνω ή μια μεσημεριανή σιέστα, ή ακόμη και το δικαίωμα να τεμπελιάσει και να μην κάνει τίποτα.
-Έχεις δοκιμάσει ποτέ τα ανθοϊάματα Μπαχ κι αν ναι ποια η εμπειρία σου;
Α, ναι !!! Τα λατρεύω τα ανθοϊάματα Μπαχ. Από την πρώτη στιγμή που τα γνώρισα τα αγάπησα γιατί με βοήθησαν άμεσα. Ίσως επειδή λόγω της ενασχόλησής μου με ενεργειακά θέματα και επειδή μετά από τόσα χρόνια έχω μια καλή επαφή με το μέσα μου, ίσως γι αυτό μπόρεσα να αντιληφθώ αμέσως τις διαφορές και το πόσο καλό μου έκαναν. Τώρα που τα παιδιά μου είναι στην εφηβεία ξεκίνησαν και οι δύο ανθοϊάματα. Εμπιστεύομαι πως θα τους στηρίξουν απόλυτα στη σημαντική μεταβατική αυτή περίοδο της ζωής τους.
-Ποια είναι η αγαπημένη σου εποχή και γιατί;
Επειδή έχω γεννηθεί Φλεβάρη, έλεγα πάντα πως ήμουν παιδί του χειμώνα. Λάτρευα το χουζούρι στη ζεστασιά, ονειρευόμουν ζωντανή φωτιά στο τζάκι, τη μελαγχολική βροχή να χτυπάει στα τζάμια... Μεγαλώνοντας αναθεώρησα. Εκτίμησα περισσότερο τον ζωογόνο ήλιο, την ήρεμη ζεστή θάλασσα, τον ασυννέφιαστο γαλάζιο ουρανό, τις διακοπές του καλοκαιριού... Όμως πως να μην χαρώ και με την αναγέννηση της Άνοιξης, την πράσινη ευλογία που απλώνεται σε όλη τη Γη. Ή πως θα μπορούσα να μην συγκινηθώ από την πλούσια συγκομιδή του Φθινοπώρου και τα δώρα της Γης στους ανθρώπους... Δεν μπορώ να διαλέξω γιατί σε όλες βρίσκω ομορφιά. Ε, εντάξει... επειδή θέλω να είμαι ειλικρινής, ας πούμε ότι ζορίζομαι λίγο τον χειμώνα επειδή με την υγρασία πονάνε τα κόκκαλά μου :)
-Τα τιπς σου για μια ήρεμη κι αρμονική μέρα/ζωή.
Καλά! Αρχικά διάβασα «τα τσιπς σου» και ήθελα να σου πω, «τα ολικής αλέσεως με πιπέρι και sour cream», αλλά τώρα που το σκέφτομαι και τα τιπς που θα σου έλεγα για μια ήρεμη και αρμονική ζωή μοιάζουν με τον συνδυασμό πιπέρι και sour cream. Να σου πω την αλήθεια, δεν είμαι και πολύ υπέρ της ήρεμης ζωής γιατί μου ακούγεται κάπως βαρετή, όπως δεν προτιμώ και τα πολύ «γλυκανάλατα» της ζωής. Αν κάποιος αναζητά την ηρεμία θα πρέπει να εγκαταλείψει τα εγκόσμια για να τη βρει, κι αυτό πάλι δεν είναι σίγουρο. Η ζωή του μάχιμου ανθρώπου της πόλης ή της εξοχής έχει σκαμπανεβάσματα, έχει εντάσεις, υφές και γεύσεις. Το πιπέρι και η sour cream πάνε με όλα. Νομίζω πως ταιριάζουν τέλεια με ό,τι μας σερβίρει η ζωή και είναι αυτά που θα φέρουν την ισορροπία και την αρμονία. αλλά και την ιδιαίτερη γεύση. Μια ζωή με ενδιαφέρον δεν μπορεί να είναι βαρετή, μπορεί όμως να είναι αρμονική. Και επειδή η αρμονία πηγάζει από μέσα μας, και απλώνεται γύρω μας καθώς την εκπέμπουμε, είναι σημαντικό να είμαστε σε επαφή με τον εσωτερικό μας κόσμο, συντονισμένοι με τα θέλω μας, με αποδοχή, πίστη και πλήρη αγάπη του εαυτού μας.
-Το μότο σου στη ζωή.
Η γνωστή φράση «Διαφωνώ με αυτό που λες αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες» είναι μια φράση που με σημάδεψε από την πρώτη στιγμή που την άκουσα, στα σχολικά μου χρόνια. Κάποια εποχή ήθελα να την κάνω και τατουάζ αλλά μετά σκέφτηκα πως είναι πολύ μεγάλη και ευτυχώς ο Θεός με φώτισε και δεν έκανα το απονενοημένο βήμα! Το μήνυμά της όμως χαράκτηκε μέσα μου και είναι το βασικό μου μότο στη ζωή γιατί έχει απίστευτη ελευθερία και αλήθεια. Με το πέρασμα των χρόνων υπήρξαν κι άλλα που ενέπνευσαν μια στάση ζωής. Θυμάμαι, όταν ξεκίνησα να βαδίζω στο μονοπάτι της αυτογνωσίας άκουσα από τον Δάσκαλό μου την φράση «Ο Προσκυνητής, το Προσκύνημα και ο Δρόμος δεν είναι παρά ο εαυτός μου που βαδίζει προς τον Eαυτό μου». Εντυπώθηκε στο Νου μου γιατί αρχικά δεν την είχα κατανοήσει και επειδή η διδασκαλία ήταν προφορική ‘αναγκάστηκα’ να την αποτυπώσω για να την επεξεργαστώ. Ε, μάντεψε! ακόμη την επεξεργάζομαι καθώς ο Εαυτός, είναι ένα μεγάλο μυστήριο και το ταξίδι ατέλειωτο...
-Αγαπημένη σου ταινία/βιβλίο/έργο τέχνης.
Όταν ήμουν περίπου 20 χρονών διάβασα ένα βιβλίο που με συγκλόνισε από έναν Αμερικανό συγγραφέα που δεν γνώριζα μέχρι τότε. Ήταν το «Άρωμα του Ονείρου» του Τομ Ρόμπινς. Λάτρεψα τον τρόπο που γράφει ο Ρόμπινς: το πως ταιριάζει διαφορετικές ιστορίες και τις ενώνει στο τέλος, τον τρόπο που αγαπάει και τονίζει τις λεπτομέρειες και πως κάτι το τόσο ταπεινό όπως ένα παντζάρι, γίνεται ο ήρωας ενός βιβλίου. Λάτρεψα τους ήρωες το ταξίδι τους στον χρόνο... και το κοινό στοιχείο που με έκανε να ταυτιστώ μαζί τους ήταν η δίψα τους για ζωή, το ελιξήριο και η έννοια της αθανασίας που φαίνεται στο έργο αυτό.
Το επόμενο βιβλίο-σταθμός, ήρθε 20 χρόνια μετά και ήταν το «Τι σε κάνει μη-βουδιστή», ένα βιβλίο με χιούμορ και αμεσότητα από τον Dzongsar Jamyang Khyentse που υπήρξε έμπνευση για έναν αυθεντικό πνευματικό δρόμο.
Το βιβλίο Ικιγκάι ήρθε σαν δώρο στα γενέθλιά μου πριν 4 χρόνια και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την δημιουργία του δικού μου IKIGAI, στο κέντρο της Αθήνας.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για ταινία, θα σου πω ότι έχω αγαπήσει πολλές, από διάφορα στυλ και είδη αλλά υπάρχει μία που για κάποιο ανεξήγητο ακόμη λόγο δεν μπορώ να την ξεπεράσω και είναι η ταινία ΜΠΛΕ (Three colors – BLUE) από την γνωστή τριλογία του Κριστόφ Κισλοφσκι.